Single Blog

Mannen krijgen regelmatig het verwijt dat ze er in een relatie niet genoeg zijn voor hun partner. Dat ze in de relatie niet genoeg leiding nemen. Dat ze niet gepassioneerd genoeg zijn. Dat ze niet genoeg gaan staan voor zichzelf en hun partner. Dat ze niet écht kiezen voor hun partner. Dat ze de telefoon nu eindelijk eens weg moeten leggen. Dat ze aandacht moeten besteden. Dat ze zo afwezig lijken. Dat ze….

Nu kun je je afvragen wat de partners dwars zit, waarom ze zo klagen over hun mannen en in hoeverre de symbiose de eigenheid en zelfstandigheid van beide partners wegneemt en er teveel afhankelijkheid is. Symbiose zal er zeker spelen, vrijwel iedere relatie heeft hier in mindere of meerdere mate last van. Pas als je na gaat waar de symbiose door gevoed wordt, dan wordt het interessant en kun je als man zijnde er mee aan de slag. De partner heeft namelijk meestal wel een punt met deze ‘aanklachten’. Want hoe kan je er voor een ander zijn, als je er niet voor jezelf kunt zijn?

Hoe een man aanwezig kan zijn in zijn relatie wordt bepaald door hoe hij heeft geleerd aanwezig te zijn in zijn eigen lijf en in zijn eigen ziel; in zijn eigen man-zijn. Een man kan alleen aanwezig zijn in een relatie als hij in contact staat met zichzelf en zijn kracht, zijn eigen keuzes en zijn eigen mannelijkheid. Dat goed kunnen dient een man te leren van zijn eigen vader, of een andere mannelijke leermeester.

En dat is waar de schoen wringt en partners van afwezige mannen op ‘aan gaan’, over klagen en soms zelfs ziedend over kunnen worden als het al langere tijd een issue is binnen de relatie. Huwelijken en relaties lopen er zelfs op stuk; ‘Je was er nooit’ krijgen ze dan te horen. ‘Ja maar, ik was toch zoveel mogelijk thuis?’ ‘Nee, je was niet genoeg thuis, en als je er al was dan was je er met je aandacht niet bij.’ En om die aandacht, daar gaat het om. Met aandacht bedoelen de partners eigenlijk; je kracht. ‘Je kracht mis ik, ik zíe je kracht niet, ik hóór je kracht niet…..je bént er gewoon niet voor mij (en de kinderen)’. Hun klacht gaat indirect over het gebrek aan leiding die hun man/partner heeft gehad in zijn jeugd en verdere leven.

Want hoe kan een man weten wat een man moet doen als hij geen goed voorbeeld heeft gehad? Hoe kan een man voelen hoe hij in zijn kracht moet gaan staan als hij niet geleerd heeft zijn kracht volledig aan te voelen en in te zetten?

En wat als hij überhaupt nooit heeft geleerd dat een man symbool mag staan voor kracht? Hoe kan een man van jongen naar man transformeren als hij nog steeds zijn moeder als leermeester ziet in plaats van zijn vader? Een moeder die haar zoon zelfs nog op zijn 40e of 50e ziet als ‘haar kleine jongen’ heeft in haar opvoeding de plank misgeslagen en een zoon geleerd zijn kracht vooral niet te nemen, te tonen en laat staan in de wereld te zetten. Ze heeft een prins van hem gemaakt, en prinsen hebben doorgaans een hele hofhouding nodig om zich sterk te voelen.

De vader was afwezig, de zoon was zoekende. Moeder probeerde er het beste van te maken, maar moeders kunnen onmogelijk leren aan hun zoon hoe ze man moeten zijn. Moeders inspanningen zorgen eerder voor een averechts effect; ze transformeren hun zoon in de ideale partner omdat de vader van hun zoon (haar man) er waarschijnlijk ook niet voor haar is. Zo wordt de zoon een maatje van mama in plaats van een vrij kind te mogen zijn dat buiten hutten bouwt en door de velden schooit op zoek naar appels en andere verboden vruchten die geplukt kunnen worden. Hij helpt haar braaf met klusjes in huis, doet de afwas en schilt de piepers. Zo, nu is mama ook weer blij en trots op haar zoon die mama’s oogappel is. Dat mama een appeltje te schillen heeft met haar man vergeet ze voor het gemak even. En zo zoekt de zoon verder, onder moeders rokken vandaan kijkend zoekt hij naar het heft van zijn eigen zwaard in plaats van het heft van mama’s aardappelschilmesje voor de zoveelste keer vast te hebben.

De zoon groeit op en wordt een twintiger, dertiger, trouwt, werkt, doet zijn best en blijft zoekende. Waarschijnlijk is hij samen met een meisje die zijn moeders plek probeert in te nemen en als het aan hem ligt het liefst ook op zijn moeder lijkt.

En zo kabbelt zijn leven voort richting de veertig, er is stijd, er klinken verwijten, hij doet nog steeds zijn best om de ideale partner te zijn, maar hoeveel piepers hij ook schilt voor zijn geliefde, er is geen dankbaarheid, want ze voelt dat haar man er niet voor haar is, niet aanwezig is in de relatie, niet gepassioneerd genoeg is, niet echt voor haar kiest, dat hij niet genoeg…

Hoe nu verder met deze jongen van inmiddels 40 die man wil worden? Van zijn pa gaat hij waarschijnlijk niet meer krijgen wat hij nodig heeft, anders had papa dat allang gegeven.

Als hij geluk heeft ontmoet hij een leermeester, een oudere man die bijvoorbeeld zijn leidinggevende is op werk, een therapeut, een coach, een goede vriend, of een leermeester in welke andere vorm dan ook die hem laat zien dat het tijd wordt om te gaan staan voor zijn eigen man zijn.

Deze leermeester zal hem laten zien hoe belangrijk het is voor de man om zorg te gaan dragen voor het kind in hemzelf dat zo snakt naar liefde, aandacht en de juiste zorg. De leermeester laat hem zien dat de man zijn behoeften zelf moet gaan bevredigen in plaats van het blijven zoeken bij zijn eigen moeder, via zijn huidige vrouw/vriendin/partner.

Want zijn vrouw kan niet, net als zijn moeder dat ook niet kon, de kleine jongen geven wat hij nodig had en heeft. Dus zal hij zelf een band op moeten gaan bouwen met zijn innerlijke kind.

Hij zal zelf zijn innerlijke kind met terugwerkende kracht moeten gaan geven wat het kind nodig had en nooit heeft gekregen. Als de man dit voor elkaar krijgt en zo zorg kan gaan dragen voor zijn innerlijke kind, betekent dat dat hij volwassen wordt, man wordt. Vanuit die wetenschap kan hij pas zorg gaan dragen voor zijn partner.

Hij is niet meer op zoek om gevoed te worden, hij voedt zichzelf. En dus kan hij er meer zijn voor zijn omgeving, voor zijn partner. En het allerbelangrijkste; hij kan zijn zoon laten zien hoe die een echte man kan worden. Een vader met het heft in eigen handen is de beste leermeester die een zoon zich kan wensen.

Ben jij je heft kwijt? Weet jij niet hoe het heft in eigen hand te nemen? Klik dan hier als je je heft wilt vinden maar niet weet waar te beginnen en waar te zoeken. Want de sleutel naar het heft zit in jou! Je moet die sleutel alleen nog eventjes vinden.

*het heft: https://www.encyclo.nl/begrip/heft

Als je wilt, volg me dan op LinkedIn