Goed rouwen zorgt voor een gelukkiger nieuw jaar.
De laatste weken van het jaar zijn altijd speciale weken, het zijn fijne weken, maar ook lastige. Fijn om weer met familie, vrienden of je geliefde samen te zijn, elkaar op te zoeken en tijd samen doorbrengen. Kerst heeft voor mij geen religieuze betekenis, wel een persoonlijke betekenis. Samen zijn, de moeite doen, elkaar opzoeken en tijd doorbrengen met mensen die je lief hebt. Hoop dat deze kerst een voedende voor je was. (Zo niet, lees dan mijn vorige artikel om te achterhalen wat er gespeeld zou kunnen hebben bij jou.)
Waar deze dagen voor mij ook om gaan is het gemis te nemen van de mensen die me dierbaar zijn en niet meer leven. (Het is bijna 10 jaar geleden dat mijn vader overleed. Vaak maak ik mezelf wijs dat ik er nu wel klaar mee ben en aan gewend dat hij er niet meer is.)
Want er sluipt deze dagen rondom kerst elk jaar weer een gevoel bij me naar binnen dat ik steeds opnieuw lijk te ervaren en opnieuw lijk te ontdekken alsof het de eerste keer is.
Door het jaar heen ben ik nooit heel bewust bezig met mijn vader en dat wat was. Er was veel en er is veel opgelost. Het is goed, en dus is er rust. Ik voel zijn aanwezigheid op de momenten dat ik steun wil voelen, het hele jaar door. Hij is er, de bedding is er, de energie is er, hij leeft door in mij.
En toch; de feestdagen maken het gemis van wat niet meer is, niet meer kan zijn, aanweziger, groter. Als een vergrootglas dat je doet realiseren dat het oog van een bij uit zoveel verschillende facetten bestaat, net als ‘t gemis ook niet enkel 1 gemis is maar een gemis van zoveel dat was en nog had kunnen zijn, als je dierbare, je geliefde nog bij je zou zijn geweest.
Belangrijk voor mij is dan om dan de ruimte te nemen om het gemis aandacht te geven. Welk aspect is het dat je op dit moment zo mist? Zijn gidsfunctie? Zijn humor? Zijn gevoeligheid? Zijn handigheid? Zijn wijze raad? Zijn glimlach? Zijn daadkracht? Zijn stoere houding?
Als je je dat realiseert en er als het ware naar toe ademt, als je dan de ruimte neemt om het gemis er te laten zijn, dan kan het verdriet los komen in de vorm van tranen. Vastgezet verdriet kan voor een deel weer stromen, je hart smelt als het ware. Je lijf kan ontspannen en zo kom je via het opheffen van de blokkade door de ontspanning in contact met je vaders ziel.
Je bent als het ware meer in contact met dat deel van je vader dat je zo lief had….dat je nog steeds lief hebt…dat je altijd lief zult hebben. Dát contact creëert rust, dat deel geeft je rust en zo komt jouw ziel tot rust.
Dus, mannen én vrouwen die hun vader moeten missen, of hun moeder, of een broer, of zus of een overleden kind of een geliefde die een relatie heeft verbroken of wie dan ook die je zo dierbaar was en er niet meer is; wees je bewust van het feit dat rouwen een leven lang kan en mag duren.
Want als je stil staat bij de rouw en jouw rouw neemt wanneer het nodig is, dan kan het verdriet een plek krijgen, mogen de tranen weer even stromen en kom je weer in contact met de ziel van je geliefde, om via dat contact nog dieper in je eigen ziel te mogen zakken. In contact met jezelf, om zo, ondanks gemis en een gevoel van leegte, toch heelheid in jezelf te mogen ervaren. Een beter start van het nieuwe jaar kan je je niet wensen. Voor 2019 wens ik je veel heelheid toe en rust in je ziel.
Meer weten over rouw en hoe jij jouw rouw nog kunt nemen? Klik dan hier.
Als je wilt, volg me dan op LinkedIn